1-Dostluk, ancak iyi insanlar arasında gerçekleşebilir. İyilik, dostluğun en gerekli niteliğidir. İyi olmayan insanlar dost olamazlar. İyi sayılmak için doğruluk, dürüstlük, hakseverlik ve cömertlik yolunu tutmak yeter.
2-Dostluk, sürekliliği gerektirir. Cicero'ya göre, gerçek dostluklar ölümsüzdür.
3-Dostluk, her alanda uyuşmayı gerektirir. Ayrı düşünceler, ayrı beğeniler, ayrı yaşayış biçimleri uyuşma yerine çatışma doğururlar.
4-Dostluk, sadakati gerektirir.
5-Dostluk, akıllığı gerektirir. Sevgi ve dostluk sözcükleri aynı kökten gelirler. (Amor, Amicitia, Amare)
6-Dostluk, birliği gerektirir. Taras'lı Arkhitas ne doğru söylemiş: Bir insan, göğe yükselen evreni ve yıldızların güzelliğini seyretseydi bu seyir ona hoş gelmeyecekti. Oysa yanında, gördüklerini anlatabileceği bir dostu bulunsaydı, bundan pek hoşlanırdı.