Yedi kısa öyküden oluşan bir kitap. Adım adım her satırda Sadık Hidayet'in İkinci Dünya Savaşının getirdiği bir yıkım ve umutsuzlukla insanlara ve topluma bakışının nasıl değiştiğinin öyküleri. Toplumdan uzaklaşmak, insanlardan kaçmak ve inzivaya çekilip, mutluluğun bu dünyada bulunamayacağının umutsuzluğu ile yazılmış kısa öykülerden oluşmuş bu kitabı severek okudum. En sevdiğim öykü kitabın son öyküsü olan "Karanlık Oda" oldu. Belki de Sadık Hidayet'i en iyi bu öykünün satırlarında anladım. Sevgi ve saygılarımla.