Sonra adımı hatırlamadım.
Adını hatırlamamak kötüymüş. Yok gibi oldum. Adım?
O zamana kadar düşünmemişim. Adın... Ne olacak ki? Meğerse adın kasa fişi gibiymiş. Çıkana kadar terli terli avucunda tutman lazım.
Avucumu açtım. Boş.
Sayfa 18 - Metis YayınlarıKitabı okudu
·
46 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.