Bak Milena, Robinson kendini o gemide işe aldırmak zorunda kaldı ve tehlikeli bir yolculuğa çıktı, gemisi battı, daha bir sürü şey.Ben yalnız seni kaybedersem Robinson olurum.Ama ben ondan daha Robinson olurum.Onun adası var, cuma var, daha bir sürü şeyi var, en sonunda onu alıp kurtaran ve her şeyi tekrar bir rüyaya dönüştüren gemi var; benimse hiçbir şeyim olmazdı, bir tek ismim, onu da zaten sana vermiştim.
Bu yüzden sana bir dereceye kadar bağımlıyım, çünkü bağımlılık da pekala sınırları aşıyor.Bu ''ya-ya da'' meselesi çok fazla.Ya benimsin, ki bu iyi bir şey; ya da seni kaybederim, ki bu da kötü bile sayılmaz.Bu hiçbir şey sayılır.Kıskançlık yok, üzüntü yok, kaygı yok, hiçbir şey yok.Her şeyi bir insanın üzerine kurmak şüphesiz ki rezilce bir şey.Bu nedenle korku o temel üzerinde sinsice ilerliyor ama bu senden kaynaklanan bir korku değil.Bu, her şeyi bir insan üzerine kurmaya cesaret etmenin korkusu.İşte bu yüzden senin sevimli, fani yüzündeki o tanrısallık aslında başlangıçtan beri olan bu ''dirence'' karışıyor.
·
13 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.