Sessizlik, eylemsiz bir kötülüktü. Bir insanın hatalarını yüzüne vurmak ne kadar acımasızlıksa, o hatalara ses çıkarmayıp göz yummak da o denli bir kötülüğü içinde barındırıyordu. Bir katilin vicdanını yavaş yavaş ele geçiren sessizlik, aslında bir cinayet çığlığının en tiz haliydi.
Sayfa 188 - Pegasus YayınlarıKitabı okudu
·
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.