Tüketici insanın ana gayesi bir şeylere sahip olmak değildir,iç dünyasındaki boşluğun,dirençsizliğin,yalnızlığın ve endişenin üstesinden gelebilmek için daha çok tüketmektir.Çok büyük yatırımlarla ve endüstriyle,devlete ve çalışan sınıfa ilişkin bürokrasiyle tanımlanan bir toplum içinde ,kendi çalışma koşullarında hiçbir etkinliği olmayan kişi kendini aciz,yalnız bunalımlı ve endişeli hisseder.Aynı zamanda,büyük tüketim endüstrisinin gereksinimi olan kar nedeniyle,insan,reklam aracılığıyla giderek daha çok tüketmek isteyen,her şeyi bir tüketim başlığı altında kavrayan-sigaralar,içkiler,seks,sinemalar,televizyon,seyahat ve hatta eğitim,kitaplar,yayınlar-doyumsuz,her şeye karşı maymun iştahlı bir kişiliğe dönüşüyor.Yeni yapay gereksinimler yaratıldı,insanın zevkleri yönlendirildi.En aşırı biçimlerinde ,tüketici insan,iyi bilinen psikopatolojik bir olgudur.Birçok durumlarda bu nitelik,saklanmış endişe ve baskıları dengelemek adına kendini oburluğa,açgözlülüğe ve alkole veren insanlarda görülür.Tüketim adına açgözlülük,Freud'un tanımladığı ''ağızcıl-alıcı özyapı''nın aşırı biçimlenmiş halidir.Bugünkü endüstriyel toplumda egemen psişik güç durumuna gelmektedir.
Sayfa 26Kitabı okudu
2 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.