“Başımdan geçti bilirim, hem de iki defa. Her ikisinde de birer vesikül taşı kazandım. Ne tuhaf... Eski Yunanlılar ruhun merkezini safra kesesinde görürlermiş. İnsanın bu kolestn taşlarına, katledilmiş sevdaların lahdi diyeceği geliyor. Aşkımızı içimizden sökemeyiz ki, olsa olsa ona muhkem yuvacıklar örerek zararsız hâle getiririz. Zaten bir halk sözü vardır, hani derler ki dayandım dayandım amma bağrıma taş bastım da dayandım.”