Tuhaf bir eser diye başlayacağım. Tesadüf eseri girdiğim bir kitapçıda tesadüf eseri bir tanışıklığın sohbeti üzerine edindiğim kitap. Tesadüflere de inanmıyordum zaten. Hüznün, edebiyatın ve geçmişin ağırlığı olmamasından dolayı modern fizik ile yorumlayabilineceği gibiydi tesadüfü yorumlamak. Klasik fizik için, içinden çıkılmaz bir yetersizlik. İşte böyle tuhaf bir tadı var kitabın. Avokado gibi. Tatsız aslında ama sanki tereyağının meyve hali. Ya da dur. Modern sanat müzesi gezer gibi. O halde avokado yiyerek gezdiğin bir modern sanat müzesi düşün. İşte öyle. Zamanın tek yönlü akmadığı bir yer. Döngüsel. Tıpkı galerideki serbest mekanlar gibi. Ya da mitolojik bir öğretinin yanılma ihtimali üzerine gidebilecek kadar da sınırları zorlayan. ‘Peki ya edebiyat için kuantum?’ diyip bütün yükleri sırtlanıp her şeye rağmen çıkılmış bir yol gibi. İhtimaller evreninde ve en çok da 4. boyutta gezinmiş yazar. Biz üçüncü boyutta sıkışıp kalmış ve ancak 2 boyuttaki varlıkları birinci kaynaktan görebilen canlılar için tepe taklaklık hissi verebilecek bir edebiyat uygulanmış. Ben de bu karışık çorbaya tuz attım adeta. İyi okumalar!

Hüznün FiziğiGeorgi Gospodinov · Metis Yayınları · 2017881 okunma

·

83 görüntüleme

Bu yorum görüntülenemiyor

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

İlayda Köroğlu