Tiyatroya ilk başladığım yıllarda Eşrefpaşa'da eski bir sinema salonunda provalarımızı yaparken çıkıp gelmişti. Masaların üstündeki bira şişelerini görünce donup kalmış, bir süre ne yapacağını bilememişti. Bakışlarından utandığını hissetmiştim. Bilmemesi gereken bir sırrı öğrenmiş, mahcup olmuştu sanki.
Hiç bir şey demeden dönüp gitti. Ayağında o sıcakta bile mesler vardı. O günden sonra ölümünden beş gün öncesine kadar görüşmedik. Aslında ben de ondan utanmıştım, ömrüm boyunca ondan hep utanmıştım.
Sayfa 39
5 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.