Stefan Zweig'ın ve açık ara Modern Klasikler'in en sevdigim kitabı. Hatta öyle ki favorilerimin başına taht kurdu kendisi. Nedenine gelirsek size nedenini söyleyemem çünkü ben de tam bilmiyorum. Belki ben de uzun süreli bir platonik aşk yaşadığım için duyguları bu kadar iyi hissedebildim. Belki benim de hikayem mutlu sonla bitemediği için. Hâlâ böyle bir imkan var mı bilmiyorum,belki başlayabilir ve mutlu bitebilir. Çünkü başlamayan bir şey bitemez değil mi? Işte bunlardan dolayı kendimi ana karakter de gördüm,dinledim,hissettim. •Spoiler Alarmı• Kitabı bitirince aklima direk şu cümleler geldi. "Evet,mavi vazo boş kalmıştı,o beyaz güller gelmeyecekti artık..." -Nur Sonu böyle bitmeseydi hâlâ aynı hissedermiydim bilmiyorum. Gerçi sonunun başlangıcında olduğu bir kitaptı kendisi. En sevdigim alıntıyı da şuraya iliştirivereyim: "Sana,beni hiç tanımamış olan sana..."

Bilinmeyen Bir Kadının MektubuStefan Zweig · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 2022224,7bin okunma

·

1 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Nurim