Dünya telaşlarından uzak huzurlu insanların yaşadığı sakin bir adaya sonradan gelen "başkan", önce adanın ilk sahipleri olan martılarla kavga etmeye, sonra yavaş yavaş insanları kendisine benzetmeye başlıyor. Adalılar, soru sormaya korkan, düşünemeyen, her denilene alkış tutup "evet"leyen bir gruba dönüşüyor, ve henüz kitabı bitirmedim ama, muhtemelen adayı terk etmek zorunda kalacaklar. Üstelik sadece bu düşünemeyen tayfa değil, düşündüğü hâlde kurunun yanında yanan yaşlar da. (Filmin sonunu biliyoruz, kitabın da.) Livaneli yıllar öncesinden hakikatleri görmüş gibi, başımıza gelecekleri bilmiş gibi, adadaki son günlerimizi anlatır gibi yazmış. Keşke sadece kitap olarak kalsa, masal diye anlatılıp geçilseymiş. Çatık kaşlı, siyah elbiseli adamlar o adaya hiç gelmeseymiş.

Son AdaZülfü Livaneli · Doğan Kitap · 201351,1bin okunma

··

1 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.