Teknolojinin tek gerçeklik, duyguların ise uzak durulması gereken kavramlar olduğu bu gelecekte Ford, Tanrı’nın yerini almıştır. Aile kavramının yozlaşma göstergesi olarak algılandığı bu çağda insanlar makinelerden doğar ve üretim kalitesine göre sınıflara ayrılır. Teknoloji mi? İnsalık mı? . ‍️1931 yılında yayınlanan bu romanıyla Aldous Huxley ileriyi görme konusundaki yeteneğini gözler önüne seriyor. Zamanın şartları göz önüne alındığında yapay zeka teorileri, kuluçka merkezlerinde insan üretimi düşüncesi ve eğitimin hipnopedia denilen uykuda eğitim sistemiyle çözüldüğü bir ütopya yaratmak pek de kolay olmasa gerek. . ‍️Kitap distopya eserlerin öncülerinden olarak kabul edilse de benim ütopya-distopya denklemim içerisinde ortalarda yer almaktadır. Duygusal yüklerin kaldırılarak ‘yaşamak için yaşamak’ amacı bir çok insan için keyifli bir durumken, bazıları içinse doldurulamayacak bir boşluk yaratarak bakî kalmaktadır. Baş kahramanlarımızdan Vahşi Jonh’un şu sözü bu durumu daha net anlatmaktadır: “ Ben keyif aramıyorum… Gerçek tehlike istiyorum, Özgürlük istiyorum… Günah istiyorum…” . Kronik vicdan azabı… Eğer kötü bir davranışta bulunduysanız, pişmanlık duyun, elinizden geldiği kadar durumu düzeltin ve bir dahaki sefere daha iyi davranmaya bakın. Ne sebeple olursa olsun hatanızın üzerinde kara kara düşünmeyin. Temizlenmenin yolu çamurda yuvarlanmak değildir. . İnsan mutluluk konusunu düşünmek zorunda olmasa, yaşam ne kadar eğlenceli olurdu. . 266 sy. - İthaki Yayınları - 1931 7/10

Cesur Yeni DünyaAldous Huxley · İthaki Yayınları · 202160,4bin okunma

·

12 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Halil İbrahim Kısa