18.01.2019 / Cuma “Bu hayatta insana bulaşan en büyük illet nedir biliyor musun? Yapıştı mı insana kolay kolay bırakmaz peşini, ta ki canını alana kadar. Kanserdir o illet, rezil bir şeydir. Başımı eğerim önüme bu kelimeyi duydukça. İstemsiz dökülür gözyaşlarım…” “Ömür Hanım... İçinden geçmediğin zaman İçinden geçmediğin söz İçinden geçmediğin rüya Sana karşı işlediğim Bir unutma suçudur.” (syf 22) “Şu Metin var ya şu Metin, severim bu hergeleyi. 45 yıllık yol arkadaşım eşim Hatice Hanım’ı toprağa gömdükten çok kısa bir süre sonra hepimiz yine oturduk rakı masasındayız, ki ben eşimi gömmeden bir saat önce bile bir duble içip gittim cenazesine, başka türlü dayanılır gibi değil ki. Neyse işte, bu Metinle yine kurduk rakı masasını, dökeceğiz varımızı yoğumuzu ortaya. Ben pek de güzel olmayan sesimle türkülere tam başlamıştım ki Metin bir laf attı ortaya, Hatice Hanım bir gün bana "Babanız içeride şiir yazıyor diye çocuklarımı sessiz ağlattım ben." dedi, sustu sonra.. Ben de sustum… Dillere destan bir evliliğimiz yoktu, hırla gürle geçen günlerimiz çoktu, ama biz o yuvada saygıyı büyüttük.. 45 yıl boyunca en hoyrat kavgalarda bile saygımızla kızdık birbirimize, kızdık ama kırmadık, dökmedik, saygımızı incitmedik. Hanım benim arkamdan bile bana saygı duyarmış, böyle demiş işte Metin'e, Babanız içeride şiir yazıyor diye çocuklarımı sessiz ağlattım ben demiş.. Not aldım onu bir köşeye, acımı büyüttükçe büyüttüm sonra. Mazoşist falan da değilim ha yanlış anlama, acıyı sevdiğim falan da yok, ama yürek işte ağladım gece yarıları.” Burada Erbaş’ın şu dizesiyle sözleri arasına bir parantez açıp sohbetimize kaldığımız yerden devam edeceğim.. // “Bir insan neden ağlar yarı yaşına gelince?” // #38813456 “Acımla yazdım her şeyi. Bir imgem vardı benim, “Ömür Hanım”. Bir şiirimde kullandım bunu, kendimle olan bir iç konuşmamdı aslında, ömrüm elden giderken ömrüme bir şiir yazdım, bir imgelem kullandım, herkes onu Hatice Hanım’a benzetti, ona yakıştırdılar. Sonraki şiirlerimde Ömür Hanım, oldu Hatice Hanım... Sonra herkes kendi sevdiğine benzetti, kendi aşklarını, kendi acılarını buldu şiirlerimde. Ben ve şiirlerim topluma mâl olduk. Yeri geldi bir genel ev fahişesi oldum şiirlerimde, yeri geldi tepeden tırnağa bir Kürt, yeri geldi bir travesti, yeri geldi sinema kapısında bekleyen beş parasız bir çocuk oldum. Toplumun acısını yaşamaya başladım içimde, toplum da kendini buldu şiirlerimde. Bu şiirlerde hissettiğim şey insanlığın acısıdır, insanın acısını da insan alır, siz okuyup beni anladıkça benim acım hafifliyor…” Elinde bu kitabı tutarken bu sözler döküldü Erbaş’ın dilinden buruk bir ses tonuyla. Acımla yaşıyorum, acımla nefes alıyorum, insanın acısını insan hissetmezse nasıl yaşar bu dünyada insanca diyordu.. O yüzdendir ki her kitabında olduğu gibi bu kitabında da acıyı derinlemesine işlemiş. Kitabın kapağını açar açmaz acı acı okunmayı bekliyor kırık dökük, bazısı tamamlanamamış, bir yutkunma olarak bitmiş, sonu getirilememiş dizeler.. “Ben yalnızlığımda yazdım bu şiirleri, yalnızlığımda döktüm içimi. O yüzdendir ki yalnızlık kokar bu sayfalar” diyordu. Kitabı kendine yaklaştırdı, sayfa aralarını hızlıca çevirdi: “Eskisi gibi saman kağıdı, mürekkep ya da kitap kokmuyor bu sayfalar, yalnızca yalnızlık ve acı.” dedi… Okudukça hissedeceksiniz onun anlattığı tüm bu şeyleri.. Kendim ayrıca bir inceleme yapmaktansa onun bize o kısacık sohbette anlattığı şeyleri aktarmak istedim ki bu kitaba onun bu anlattıkları dışında da nasıl bir inceleme yazabilirim bilemiyorum… Aşkın, sevginin, acının, ayrılığın, toplumsal sorunların hayat bulmuş halidir onun şiirleri, her bir dizesi. Okuyun, okunmasına vesile olun. Selametle…

Otların Uğultusu AltındaŞükrü Erbaş · Kırmızı Kedi Yayınevi · 20193,952 okunma

··

237 görüntüleme

Seli

@Oflselma ·

21 Ocak 2019 20:59

Eşi Hatice hanıma itafen yazdiğı satırlar... Bende çok sevdim az az okuyorum ki bitmesin 🙈🙊. Kaleminize ve yüreğinize sağlık.

Büşra T.

@harfibe ·

21 Ocak 2019 21:01

Ben sabırsız davrandım biraz, bir kaç saat içinde bitirdim ama şiir kitapları zaten bir defa okunmak için değildir. Her okuyuşta farklı bir mısra delip geçiyor insanı..

1 sonraki yanıtı göster

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.