Fotoğrafın bir sanat olup çıkması,
bedenlerin kopyalarının karşısına bedenlerin izlerini koymasından ileri gelmez. Fotoğraf, ikili bir imge poetikası kullanarak, görüntülerini aynı anda ya da ayrı ayrı olmak üzere iki
şey kılarak sanat olmuştur: yüzlerin ya da nesnelerin üzerinde yazılı bir hikâyenin okunabilir tanıklıkları; ve her türlü anlatısallaştırmaya, her türlü anlam geçişine dirençli saf görülürlük blokları. Bu ikili imge poetikası -bir yanda görülebilir formlarda yazılmış bir hikâyenin şifresi, diğer yanda küt
gerçeklik- karanlık oda düzenlemesi tarafından icat edilmemiştir. Ondan önce doğmuştur: Romanesk yazı, görülebilir ile söylenebilir arasındaki temsili sanat rejimine has olan ve
dramatik söz taralından örneklenen ilişkileri yeniden dağıttığı zaman