Bir romanı tamamen kahramanın ağzından yazmanın -bu romanda anti-kahraman demem daha doğru- ve romandaki her detayı da başarıyla aktarmanın çok kolay olmadığını düşünüyorum. Necati Göksel bunu hakkıyla yerine getirmiş. Eski komiser Ayaz bana göre bir anti-kahraman. Bir anti-kahramanı okuyucuya sevdirmek de, en az onun ağzından hikayeyi anlatmak kadar zorlu bir iş bence. Buna rağmen, tadından yenmeyecek bir karakter ortaya konmuş. Aslında hikayeye giren tüm karakterler ince ince işlenmiş, romanın sonlarına doğru çözülmeye başlayan gizemler için olaylar hiçbir açık vermeksizin okuyucuya aktarılmış. Küçük felsefi göndermeler ise hiç abartılmadan karakterin alaycı kişiliğine yedirildiği için romanın tuzu biberi olmuş. Şiddetle tavsiye ediyorum.
