Boğazımda yutkunamama benzeri bir his yaratan onlarca sayfanın ardından ne diyeceğimi bilemez haldeyim. Tüm kelimeler bir araya gelse cesaretini, kıvrak zekasını, usta kalemini anlatmaya kafi olmayacağını hissediyorum.
”Sabah kahvesidir”, sessiz kalanların sesidir, soğuk su etkisidir...
...
Yazabileceğim binlerce anlamlı cümleyi anlamsız kılacak tek bir cümle:
“Yılmaz Özdil yazılmaz, okunur”
Okuyun!
