Gönderi

BUGÜN HİÇ AKLIMA GELMEDİN
Bugün hiç aklıma gelmedin, nedense… Bir ara hafif bir rüzgar esti. O an sadece… O an sen geldin aklıma… Sen de o hafif rüzgar gibi yüreğimi okşardın. Kimi zaman sözlerinle kimi zaman da o billur sesinle… Sözlerin öyle etkilerdi ki beni… Sen saatlerce konuşsan dinlerdim. Hiç bıkmadım seni dinlemekten... Şiir gibi okşardı kelimelerin… Hele de sesin… Nasıl ki sihirli eller masaj yaparken dinlendirir, bedeni… Nasıl ki dalgalar sahile vurduğunda huzur verir. Sesin de ruhuma masaj yapıyor her zaman… O an bir müzik dinlediğimi düşünüyorum. O an huzur bulduğumu… O an tatlı bir esintinin yüreğime dolduğunu… Gerçekten de… Bu gün hiç aklıma gelmedin. Bir ara iki çocuk gördüm. Kendi aralarında oynuyorlardı. O an sen geldin aklıma… Birden bire… Nedense… Senin de zaman zaman çocuklaştığını düşündüm. Onlar kadar masum ve bir o kadar da yaramaz… Onlar kadar da şirin… İnan bana, bir gün soracağım sana; “büyüyünce ne olmak istiyorsun.” Ne dersen de, o an… Ama duymak istediğim cimle; “senin olmak istiyorum.” Çocuk olmak bile sana yakışıyor. İçindeki çocuk zaten hiç büyümüyor. Dedim ya… Bu gün hiç aklıma gelmedin. Sadece o seyyar satıcıyı gördüğümde… Kiraz satıyordu. Dudakların bir an gözümün önüne geldi. Kapattım gözlerimi… Öyle büyülenmiştim ki… O an zihnimdeki görüntüyü hiçbir şey etkilemesin dedim. En çok da gülümserken düşündüm seni… Yüzünde gerçek bir pırlanta gibi duran gülümsemenle… Acaba kime benziyorsun, dedim önce… Hiç kimseye benzetemedim ki… Böylesi bir mücevherin hiçbir yerde eşi yoktu ki… Yine de pek aklıma gelmedin bugün… O gülü gördüğümde nedense sen geldin aklıma ansızın… Kadifemsi tenin, mesela… Sanki bir gül yaprağı gibiydi, benim için… Öylesine pürüzsüz ve öylesine taze ki… Ne zaman bir gül görsem seni okşamak isterim. Güneş tam da tepemizdeyken aklıma sen geldin. Fazlasıyla sıcaktı hava… Senin sıcaklığın geldi aklıma… Nasıl da etki altına alıyordun beni… Hatırlasana… Nasıl da hayat veriyordun buz tutmuş yüreğime… Nasıl da can katıyordun bedenime… Gecelerimi bile aydınlatıyor, bana cenneti hatırlatıyordun. Bir ara gökyüzündeki bulutlara baktım. Sen geldin aklıma… Nedenini sorma… Sanki kendimi gördüm bir an… Orada… Bulutların arasında… Ne de olsa son günlerde öyle çok mutluluk yaşıyordum ki… Kimi zaman senin tek bir övgü dolu cümlen… Ya da sevgi dolu bir bakışın… Ayaklarımı yerden kesiyordu. Bulutlar meskenim olmuştu. O an içime öyle bir huzur dolmuştu ki… Gerçekten de bugün hiç gelmedin aklıma… O an bir boşluk oluştu içimde… Bir sessizlik... Bir üşüme… O an sen geldin aklıma… Bir anda kanımın damarlarımda hızla aktığını düşündüm. Bir anda rahatladığımı… O an bana gülümserken gördüm seni… Öyle sevindim ki… Sanki karşımdaydın. Bana merhaba diyordun. Ha... Bir de öpücük gönderiyordun. Gülümsüyordun da… O an beni de gülümsetiyordun. Yine de pek fazla düşünmedim seni… Bir şiir geldi aklıma… “Gül biraz… Bunca keder, bunca gözyaşı dinsin. Gül biraz... Şu gökkubbe kahkahanı işitsin.” Sonra sen geldin aklıma… Gülmeni diledim. Mutlu olmanı… Yüzündeki hüznü silmek istedim. O an şiirler yazmak istedim sana… Ama ne kalem vardı ne de kağıt yanımda… O zaman anladım ki şiir yürekle yazılır daima… Bugün nedense hiç aklıma gelmedin. O şarkıyı duyana kadar… Gülünce Gözlerinin İçi Gülüyor, diyordu. Beni de mest ediyordu. Çünkü o an sen vardın karşımda… Hayalin bile gerçek kadar gerçekti. Şarkılar seni söylüyordu. O an sadece seni düşündüm. Şarkı bitmesin istedim. Hayalin gözümden gitmesin istedim. Bugün sen… İnanır mısın, Hiç aklıma gelmedin. Hem de hiç… Özcan KIYICI
··
28 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.