ve artık hayatımız da raif efendi ve maria vardi ...bize sevginin tanımını yapmak için ve bazı sorulari cevaplamak için var olmuslardi...ilk sorumuz insan ne zaman yaşardı??? yada ne zaman yaşadığını hissederdi?yaşamak dediğimiz şey bir bedeni suruklemekmiydi??""ölmus bir ruhu beden hapsanesinde suruklemek... ve insan bir kez oldumu etrafındakilere de ölü muamelesi yapmaya başlıyor..onların canlılığını içine almayı bile kabul etmiyor...ve hayretle onların nasıl olupta yaşadığına ve nasıl yaşadığına şaşıyor. kendi ruhu bu kadar izdirap çekerken onları hayata bağlayan şeyin anahtarını arıyor...ne vardi yani onlar gibi olabilseydim öyle sığ öyle yüzeyde ama mutlu... Derken bir surette derinleri görüyor aslında aradığı anahtarı buluyor ...kendi içine hapsedilmiş derinlere gömülmüş sandıkların anahtarı bir kadının süretinde mahsun ama derin gulurken hüzünlü dudaklarinda. yüzünün her bir kıvrımında derinlerindeki anahtarı görüyor. çok saçma olmalı yasamak denilen şeyin kilidi bir suretle saklanmış olmamali olamaz...olu veriyor insan bir anda tamamlandığını hissediyor icinden akmak coşmak geliyor nasilsa kırıldı bütün kilitler nasilsa coştu bir kez duygular.ah herkes buna aşk der oysa bu sığınmak koşulsuz çıkarsız beklentisiz sevmek... ve suretin gerçekliğiyle tanışıyor sehvetin başlamak degil bitmek olduğunu öğreniyor. sevmek bedenleri asmaktir anlıyor...bu bir alış veriş değildi cunku bu görmekti bu hissetmekti bu yaşamaktı çığlık çığlığa yaşamak...Hemde bir ömre sigacak bir yasamak anlaşılmak bedenlerin işi değildi cunku aklın ve ruhun işiydi...

Kürk Mantolu MadonnaSabahattin Ali · Yapı Kredi Yayınları · 2021314,1bin okunma

·

2 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Medusa