“Cehennem, acı çektiğimiz yer değildir. Cehennem, acı çektiğimizi hiç kimsenin bilmediği yerdir.”
“Bir anne-babanın en büyük suçu, çocuğunu tanımamak, anlamamaktır.”
“Zeki ve gerçekten ciddi, Çalışkan kişiler, yaptıkları işin edebiyatını yapan, yücelten insanlardan hazzetmezler.”
“Yalnızlığımız değerlidir; bir başkasını da hayatımıza, yalnızlığımızdan değerli olduğu ölçüde ve hak ettiği sınırlar dahilinde alabiliriz.”
“Yetişkinler itaati büyümekle karıştırırlar; halbuki itaat, çocuğun en büyük ahlaksızlığıdır.”
“ÇOCUK, dünyadaki en değerli varlıktır, çünkü yenidir, anne ve babanın birleşiminden olmasına rağmen onlardan ayrı olan, nitekim onlardan ayrı olduğu için ve onlardan ayrı olabildiği ölçüde değerli olabilen bir varoluş biçimini temsil eder.”
“Evet, insan çocukluğudur.”
“...bir insan en çok, kendi çocuğuna davranırken kimse o’dur.”
“Birinin bir başkası üzerinde baskı kurmasının normalize edilmesi, ailede başlıyor.”
“Acı, geçer; ama acı çekmiş olduğumuz gerçeği, hep bizimle kalır.”
(çocuk) “...’öteki’, sizin kurduğunuz hayata eğreti şekilde uyması beklenen bir fazlalık, kendi hayatı olmayan pasif bir varlık, bir misafirdir.”
“‘Kaç yaşında olursan ol, anne/babanın gözünde hep çocuksunuz,’ gibi sözler, çocuğun benliğine vaktiyle saygı duymamış anne/babanın çocuk büyüdüğünde de o benliğe artık kolay kolay saygı duymayacağı gerçeğini ortaya koyuyor.”
“‘Senin karşında çocuk yok!’ diyerek, çocuğa karşı her tür muameleyi, yalanı, sınırlarına müdahaleyi, saygısızlığı, hatta istismarı da meşrulaştırmış oluyoruz aslında.”
·
26 görüntüleme
Çok çok güzel bir alıntı .
Kitabın tamamı çok güzeldir, şiddetle tavsiye ediyorum. Herkes ama herkes bir yerinde kendini bulacaktır, ama çocuk olarak ama anne, baba olarak...
1 sonraki yanıtı göster
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.