"Carol yavaşça elini kaldırıp saçını iki yandan arkaya attı ve Therese gülümsedi, çünkü bu Carol'ın tipik hareketiydi, sevdiği ve daima seveceği Carol'ın ta kendisiydi. Tabii artık farklı biçimde sevecekti, çünkü artık kendisi de farklı biriydi ve bu, Carol'la yeniden ilk kez karşılaşmaya benziyordu, ama o hâlâ Carol'dı, asla başkası değildi. Carol bin şehirde, bin evde, birlikte gidecekleri yabancı ülkelerde, cennette ve cehennemde hep aynı Carol olacaktı."
Sayfa 347
·
51 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.