Yüzümde bir gülümseme, güleriz ağlanacak halimize cinsinden. Anlatılan biziz, o insanlar bizim insanımız. Nereden nereye geldik mi desem, işte hep bunlar bizim yaramız mı desem, yaralar kabuk bağladı belki ama dışarıdan bakınca hep belli olur mu desem, ne desem bilemedim.
O kadar güzel bir üslupla anlatılmış ki, düşünüyorsun. İçin de acıyor bazen, böyle mi olmalıydı biz buna mı layığız diyorsun. Aziz Nesin'in üstünlüğü burada işte gülüyorsun ağlanacak haline...
