Karakoç, her eserde karşımıza çıkan "ön söz"ü bu eserinde "Düz Kelam" olarak ifade etmiş. Şiirin ne olduğundan, şairin şiir inşasında kullandığı malzemelerin neler olabileceğinden ve okuyucunun ne gibi görevleri olduğundan bahsetmiş. Kitap bu yönüyle farklı bir girişe sahip. Onun ifadesiyle: "Şiiri tam anlamıyla tarif etmek ne şiirin, ne de edebiyatçıların haddine düşmüştür. Çünkü şiir tatlı bir düştür. Bebekçe gülüştür. Kimi zaman kabaran öfke seli, kimi zaman uyuyan bir denizdir, şiir. Kimi zaman yaraya ilaç, kimi zaman başa taç... İman, edep ve has duygularla yoğrulduğu zaman miraç, içine dalkavukluk, şehvet, menfaat ve edep dışı söz karıştığı zaman da kokmuş bulamaç olur şiir. Şiiri ve şairini değerlendirmek okuyucunun vazifesidir. Doğru veya yanlış hangi karara varırsa makbuldür." Gelelim şiirlere... Hayatı ve hayatın içindeki gerçekleri yüzümüze yüzümüze çarparak anlatan şiirlere... Desem de ustanın isteği üzerine -ben haddime düşeni bilirim- herhangi bir değerlendirme yapmayacağım. Ben vazifemi yaptım, okudum. Sıra sizde. :)

Akıl Karaya VurduAbdurrahim Karakoç · Kadim Yayınları · 20181,342 okunma

·

41 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

N