Momo...Hora Usta...Kassiopeia...İhtiyar Beppo.... Turist Rehberi Gigi... Duman Adamlar... daha nicesi... Okuyup da çok fazla keyif aldığım kitaplardan birisi oldu, hatta kızdım kendime daha önce neden okumadım diye. Masalımsı bir anlatımıyla Michael Ende ne de güzel anlatmış günümüzü ve günümüz insanını, kısa zamanda çok işler başardığımızı düşünüp arada neleri kaçırdığımızı, sürekli koşuşturup bir yerlere varmak için acele ederken aslında hiç bir yere varamadığımızı... Ben Momo'yu okurken nedense aklıma çocukluğumuzun kitaplarından Alice Harikalar Diyarı geldi. Momo ve Kaplumbağa Kassiopeia'yı Alice ve beyaz tavşana benzettim. Kısaca Momo'nun Duman Adamlara karşı verdiği mücadeleyi anlatıyormuş gibi gözükse de mesajı derin ve "ZAMAN" kavramının değerini bir daha gözden geçirmemize neden oluyor bu can kitap. "Can kitap" diyorum çünkü samimi ve duru bir anlatımı var. Bir de nedense aklıma şu cümle geldi kitabı okuduktan sonra, bırakalım da çocuklar yönetsin dünyayı! Ne mi diyebilirim? Momo'nun serüveni masal tadında bırakın alsın götürsün sizi uzaklara...

MomoMichael Ende · Pegasus Yayınları · 201765,9bin okunma

·

5 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

özlemczestochowa