Bir asker, ikinci dünya harbinin kızıştığı zamanda yaşıyor. Ölüm zamanında. Propagandaların tüm kitleleri peşinden sürükleyen bir silah olarak kullanıldığı yıllarda. Bir patlama sonrası ile sonraki patlama süresi arasında, yaşadım diyebiliyor kurtulan. Ben yaşadım, ölümlerden geçerek. Yaşayarak ölmeye devam ediyorum, her gün ölüm kıyısında gezerek.
Remarque'nun kurmuş olduğu bu simge, vatani duygularla cepheye giden bir er. Stalingrad'ı da gördü ve savaşı hiç sorgulamadı. Üstün ırkı... Alman faşizminin ötekileştirici politikalarını... savaş kızıştığı anda izin çıktı ere. Ertelenen sorgu, 'simge'yi yepyeni bir forma dönüştürdü. Memleketi bıraktığı gibi bulacağını umarak dönüş yolunu tuttu..
Sevgili Ernst, senin gibi savaş görmedim. Görmeyi de istemem. Senin vatanın cepheden farksızdı. Kayıplar vardı döndüğünde, senin de vardı. Ne ummuştun oysa! Kilise duvarlarına asılmış, yıpranmış kağıtlara alalacele yazılan yazılarda son ümit aracını gördüm seninle birlikte. O kağıtlara sinen hüznü gördüm, çaresizliği gördüm ve de umudu gördüm. Yaşamak zamanı ölmek zamanı deyip zihnine işlerken her an, bir kez daha yaşamak dedin yine de.
Bir patlama oldu tam iki sokak ötende. Ölen çocuktu. Savaşın bunlarla ne ilgisi vardı dedin fısıltıyla öyle sanıyordun bağırdığının farkında değildin. Bir ağırlık çöktü . Yağmur yağdı, gözlerinden istemsizce akan gözyaşların yağmurla bir oldu. Ben oradaydım.
Onca ölümü görmüş bir asker olmak acı duymanın, hissetmenin önünde engel değildi ki.
Öğretmenin vardı senin, kütüphanesini sığınak yapan bir öğretmen. Bir öğretmen! Yabancılaşan sendin. Üstün ırk dedin, üstün ırk. Varlığımı varlığına armağan edeceğim üstün ırk..
Savaşın cinayet olduğu ayrımına vardın sevgili Ernst, sevgili asker . Sırtında tüfeğinle yaşıyorsun. Büyük Almanya. Hell Hitler! Bir havan saldırısında anneni arıyorsun. Yıkılmış evinin önünden ayrılamıyorsun.. Ve aşık oluyorsun. Ölüm zamanında. "Aşk, ruhların çeşitli yaratıklar arasında bölünmüş parçalarının birleştirilmesidir." Savaş zamanında birbirini bulan ruhlar varoluşsal bir kaygıszlık nedeni.
Boğazımda bir düğüm var, çok şey görmüş geçirmiş yaşlanmış genç asker. Evinin önünden ayrılamıyorum ben de. Yaşamak zamanı haydi..
youtu.be/6e6kIlyy9kMyoutu.be/BaRLonlJDOI
