Bu kitabı okurken âdeta bir psikanaliz yolculuğuna çıktım. Mükemmel bir yolculuk... Kitap hem gerçek hem de kurmaca üzerine kurulu bir eser. Yazar olayları ve kişileri o kadar güzel bağlamış ki kitabı okurken geçen tüm olay ve kişilerin gerçek olduğunu düşünmüştüm; ancak kitabın sonundaki yazarın notunu okuduktan sonra öyle olmadığını anladım. Yazar karakterlerin psikolojik durumlarını çok başarılı bir şekilde yansıtmış. J.Breuer ile F. Nietzsche' nin uyumu(benzerlikleri) çok etkileyiciydi. Acaba bu kadar ortak noktaları var mıydı gerçekten?
"Nietzsche Ağladığında" aslında bize çok şey anlatıyordu. Akan ve hiç durmak bilmeyen bir gözyaşının anlamını bilen herkes zaten Nietzsche'i çok iyi anlayacaktır.