Adem: Bir vatandaş olarak sorumlu davranacaksam, bir sanatçı olarak da yarattığım kişilerin çılgın ve doğal çağrılarına uyarak, yeni demokrasinin başına dert açmama kaygısıyla kendine dönük bir yaşam sürdüren onca yurttaşımın üstüne çöken suskunluğu kırmak zorundayım. Gerek o günlerde, gerekse hâlâ taşıdığım inanç şudur: Kırılgan bir demokrasi, ardındaki acılar, kederler ve umutlar tüm kamuya açıklandığı vakit güçlenir. Kendi kendimize açtığımız yaraları gizlemekle, bu acıların yinelenmesini önleyemeyiz. Oyunu yazmaya başladığım vakit, kişilerim, nice Şili'li gibi, açıklayamadıkları pek çok soruyu kendi kendilerine sormaktaydı. İşkence edenlerle işkence edilenler aynı ülkede birlikte nasıl yaşayabilir? Baskı altında ezilen bir ülkede, insanlar konuşmaktan korktuğu sürece, yaralar nasıl sarılır? Yalancılık yerleşince,gerçeğe nasıl ulaşılır? Geçmişe tutsak olmadan, geçmişi nasıl canlı tutabiliriz! Gelecekte yinelenmesini göze almadan geçmişi nasıl unutabiliriz? Barış uğruna gerçek feda edilmeli mi? Söylentisi hiç dinmeyen geçmiş olayları ve gerçeği sindirmenin bedeli nedir? Bu koşullarda tedhiş olayları önlenebilir mi? Acı çekenlerin karşısında, bizler ne denli suçluyuz? Ve belki de en büyük giz şudur: demokratik dengeyi yaratan ulusal birliği zedelemeden bu sorunları nasıl göğüsleriz?

Bir vatandaş olarak sorumlu davranacaksam, bir sanatçı olarak da yarattığım kişilerin çılgın ve doğal çağrılarına uyarak, yeni demokrasinin başına dert açmama kaygısıyla kendine dönük bir yaşam sürdüren onca yurttaşımın üstüne çöken suskunluğu kırmak zorundayım. Gerek o günlerde, gerekse hâlâ taşıdığım inanç şudur: Kırılgan bir demokrasi, ardındaki acılar, kederler ve umutlar tüm kamuya açıklandığı vakit güçlenir. Kendi kendimize açtığımız yaraları gizlemekle, bu acıların yinelenmesini önleyemeyiz. Oyunu yazmaya başladığım vakit, kişilerim, nice Şili'li gibi, açıklayamadıkları pek çok soruyu kendi kendilerine sormaktaydı. İşkence edenlerle işkence edilenler aynı ülkede birlikte nasıl yaşayabilir? Baskı altında ezilen bir ülkede, insanlar konuşmaktan korktuğu sürece, yaralar nasıl sarılır? Yalancılık yerleşince,gerçeğe nasıl ulaşılır? Geçmişe tutsak olmadan, geçmişi nasıl canlı tutabiliriz! Gelecekte yinelenmesini göze almadan geçmişi nasıl unutabiliriz? Barış uğruna gerçek feda edilmeli mi? Söylentisi hiç dinmeyen geçmiş olayları ve gerçeği sindirmenin bedeli nedir? Bu koşullarda tedhiş olayları önlenebilir mi? Acı çekenlerin karşısında, bizler ne denli suçluyuz? Ve belki de en büyük giz şudur: demokratik dengeyi yaratan ulusal birliği zedelemeden bu sorunları nasıl göğüsleriz?

Ölüm ve Kız Ariel Dorfman

··

2 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Adem