"Yarenlik adını taşıyan küçük bir şiir kitabı aldım, bir saatten az bir zaman içinde baştan sona kadar içindekilerin hepsini okudum, ondan sonra uzun uzun düşündüm. Bazı şiirleri tekrar okudum ve tekrar düşündüm...
Beni günlerden ve haftalardan beri düşündüren bu küçük şiir kitabı genç şairlerden Rıfat Ilgaz'ın 'Yarenlik' adlı eseridir. İçinde 1940-1942 yılları arasında yazılmış 20 şiir var...
Sosyal şiir nedir diyenlere bu kitabı göstermek lazım...
Hiç bir büyük laf etmeden, gözlerimizde hassas yaşlar belirtmeye çalışmadan, kolunu makineye kaptıran Alişim'i hayalimizde canlandıran, Edirnekapı tramvaylarının yolcularını sade kelimelerle dile getiren, sanatoryumda tanıştığı dostunun ölümü üzerinde bizi saatlerce düşündüren, meyhane yarenliklerinde bütün bir neslin hazin romantizmini önümüze seren bu şair, kelimenin tam manasıyla kudretli bir sanatkârdır...
Bana sanat heyecanı ile dolu saatler yaşatan, insanlığın dertleri hakkında gözümde yeni ufuklar açan şaire bütün kalbimle teşekkür ederim."
Bu sözleri, Yurt ve Dünya Dergisi'nde Nisan 1943'te yayımlanmış, Sabahattin Ali'ye ait bir makaleden bazı cümleleri seçerek aldım. Üzerine birkaç sözde ben söyleyecek olsam; Rıfat Ilgaz'dan okuduğum ilk şiir olan, oldukça etkilendiğim, hayran kaldığım Alişim şiirini derim. Hem köyden, hem şehirden yoksul insanları hatırlattığı için, yolsulluktaki ezilmişliği, çaresizliği olağanüstü bir şekilde yansıttığı için olsa gerek, yeri başkadır. Onun dışında bütün şiirlerde, ikinci dünya savaşının sıkıntısını yaşayan halkın içerisinden, işçi, memur, emekli, çöpçü, kapıcı, komşu gibi insanların yaşantısı gerçekçi bir şekilde anlatılıyor. İyi okumalar...
