'Bir kez kendini bulmuş olan kişinin bu yeryüzünde yitirecek bir şeyi yoktur artık. Ve bir kez kendi içindeki insanı anlamış olan bütün insanları anlar.' diye sonlandırıyor yazar kitabı.
Bu hikaye Duman'ın 'Kendime geldim geleli dostlar, olamam kimseye düşman!' dediği yer olsa gerek.
Beğenerek okuduğum bir kitaptı. İnsanın içinde monotonlaştığı hayatının, duvarlar örerek kapadığı duygularının yeniden gün ışığına çıkmasını anlatan bir hikayeydi. Herkese tavsiye ederim. Keyifli okumalar
