Her seyi daha hızlı,tek boyutlu, yüzeysel ve tüketim amaclı kullanan bir insanlık hali, gerçekliği sanal bir imaja çevirmekte ve doğal-insani bir varoluş halinin imkânlarını ortadan kaldırmaktadır. Kültür, medeniyet,
tarih ve toplum kavramları da bu süreçten payını almakta ve gerçeklik ile icat edilmiş suretler arasında gidip gelmektedir. Hiper-realite çağında neyin kültür, medeniyet yahut toplum olduğuna karar vermek de giderek imkânsız hale gelmektedir. Gününün büyük bölümünü imajlar ve "bildirimler" dünyasında yaşayan bireyler, parçası olduğu gerçekliği -sabahi ve aksamı, kuş seslerini, bulutları, güneşi, atalarının geride bıraktiğı eserleri, kutsal metinleri, mabetleri vs.- aracısız ve doğrudan tecrübe etme imkânını yitirmektedir. İnsan, tarih, toplum, kültür ve medeniyet adına sahip olduğumuz her şey giderek ekranlarda bir imaj, resim, suret, temsil, avatar, sembol, emoji vs. haline gelmekte ve "sanal gerçekliğin" (virtual reality) tek boyutlu dünyasına indirgenmektedir. Burada yaşanan metafizik kayma, teknik ve izafi olmanın ötesinde varoluşsal bir nitelik kazanmaktadır.
Sayfa 106Kitabı okudu
··
3 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.