Öğretmenlik için uzun yollar katederek gide gide en yüksek ve nüfusun az olduğu karlar ülkesi Hakkari'nin bir köyüne atanıp oraya ulaşmasını harikulade bir monolog şeklinde anlatmış. Orda geçen zamanı, kısa kısa yaşadığı olayları kendi hayatımdaki ortak noktalardan olsa gerek çok hoşuma giden bir kitap oldu. Hakkari'ye gitmedim ama 4 ay önce tabelasını görünce şaşırmış olduğum yüksek dağların eteğine kurulmuş Şırnak'ta görmüştüm. Şırnak'lılar Hakkari'nin daha da dağlık olduğunu söylediklerinde; içimden burdaki dağlardan da yüksek yerler var mıymış? dedirtmişti. Memurluk tercihi yaparken hep kitapta anlatılan şehir gibi kışın karların yolları kapattığı, insanların şehir hayatından soyutlandığı bir şehre atanmak istedim fakat nasip olmadı. Tanıdığım Hakkâri'liler sıcak kanlı mert insanlar oldu, fırsat olsa da görsem dediğim bir şehir. Doğu yada Güneydoğu'ya geldiğinizde ilk garipsediğiniz farklı dilde konuşmalar zamanla alışmaya sebep oluyor. Herkese tavsiye edebileceğim bir eser. İyi okumalar.

KimseFerit Edgü · Alfa Yayınları · 2018421 okunma

·

43 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.