Yaşam bir uğultu ve içinde
yiten bu insanlar bile bile
yitiriyorlar onu, yürekleri yaşam dolu:
işte yoksullar tadını çıkartıyor akşamın:
ve güçsüzlerde, güçsüzler için doğuyor yine
güçlü efsane... Ama ben, ancak tarih içinde
yaşama bilincinde yüreğimle,
artık arı tutkular üretebilir miyim
tarihimizin bittiğini bilince?