Çocuklukta, özgür ve vahşiyizdir; kendimizden utanç duymadan ve kendimizi yargılamadan çırılçıplak koşarız. Dogruyu söyleriz çunku gercekte yaşarız. Dikkatimiz andadır; gelecekten korkmaz, geçmişten utanmayız. Evcilleştirildikten sonra, herkes için iyi olmaya çalışırız ama artık kendimiz icin yeterli degilizdir cunku asla kendi kusursuzluk imgemize layık olacak biçimde yaşayamayız.