Kitap hakkında yazılacak birçok olumlu ve olumsuz eleştiri var.
Kitabın ilk kısmı -çocukluk ve öğrencilik dönemleri- içinde güzel ve gerçekçi tasvirler barındırıyor. Latife ve Fikriye ile ilgili bölümler de ilgimi çekti. Fakat: Cumhuriyet Dönemi icraatlerinin anlatıldığı bölümlere baktığımızda yer yer akit ve mısıroğlu kalitesinde yorumların ve önyargıların bulunduğunu görüyorsunuz. Fakat; İzmir Suikasti bölümünün oldukça iyi anlatıldığını düşünüyorum. Kitap 1927 yılında sona eriyor. En azından 1928 yılı Harf Devrimi ve akabinde gelişen durumları da anlatmasını isterdim. Kitabın kapanışı da Atatürk'ün İstanbul'da 1927 yılında yaptığı etkileyici bir konuşmayla sona erdi.
Kitaba 6 puan mı 7 mi puan versem diye düşündüm en son 6.5'tan 7'ye karar verdim :)
Farklı bir bakış açısı için okunabilir.