Adını edebiyat derslerinde duyduğum ve realist romanın ilk örneği olarak bildiğim kitaptı. Bu sebepten romanla ilgili pek bir beklentim yoktu yazılmış olduğu dönem nedeniyle daha basit bir kurgu bekliyordum sonuçta roman anlamında kendini yeni göstermeye çalışan bir millettik. Fakat okumaya başladıkça nasıl büyük bir haksızlık yaptığımı fark ettim. Romandaki tasvirler, olayın anlatılışı ve kurgu beklentilerimin çok üstündeydi... Adeta o geceyi bende yaşadım, sokaktan bende yürüdüm, rüzgar sanki benimde yüzüme esti, tasvirlerini bu denli canlı ve tadında buldum fazla uzatılmadan anlatılmak istenileni aktaracak ve hissetirecek kadardı. Olaylar içinde bende yaşıyordum sanki Dilberle birlikte bende üzülüyor bende acı çekiyordum. Konusunu ise küçük bir kızın ailesinden koparılarak esir pazarlarında satılmasından alıyor küçük Dilber oradan oraya savrulurken hürriyetsizliğine yanarken bir yandan da insanların vicdansızlığına boyun eğmek zorunda kalıyor. Bir insanı başka bir insanın vicdanına bırakırsan ne kadar vahşileşebileceğini görüyorsun. Çocukluk, gençlik derken Dilber hiçbir zaman kendini yaşayamıyor ki zaten... Esir oluşu kendisini bile çok görürken bir başkasını sevmek ne büyük felaketler getiriyor biçare kızın başına... Roman döneminin sorununu gözler önüne sermiş tamamen bir fikrin ürünü öyleki bu eserden dolayı zamanında üstad bir müddet göz hapsine bile çarptırılmış. Günümüze bakacak olursak bizimde esirlerden bir farkımız var denemez bizde hep birşeylerin kölesi olmaya meraklıyız fakat tamamen isteyerek! Ah zavallı Dilber... Hürriyete...

SergüzeştSamipaşazade Sezai · Ren Kitap · 202045,8bin okunma

·

1 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

G Ü L Ü Ş