Yazar harika bir konu yakalamış. Belkide bunu büyük ustalıkla da yazmıştır. Ama benim okuduğum kitap Nobel ödüllü bir yazarın yazım şekli kesinlikle olamaz. Çünkü bu kadar saçma sapan ve basitçe cümleler kurulmaz, konu bütünlüğü bozulmaz, kitap neredeyse bir çocuk kitabı haline getirilmez. Aksi takdirde o ödülü adama vermezler. Bana göre kitap hem Türkçeye çevrilirken hem de baskısı yapılırken adeta katledilmiş ve gerçekteki halinden uzaklaştırılmış gibi geliyor.
Eğer gerçekten durum böyleyse ; bu, önce yazarın sanatına sonra da okuyucuya yapılan büyük saygısızlık demektir. Ama yazarın yazım şekli aynen bu şekilde ise o zaman diyebileceğim bir şey yok tabiiki.
Neyse biz konumuza dönelim. Kitap 1907 yılında Nobel Edebiyat Ödülü almış olan Rudyard Kipling'in okuduğum ilk eseri. Yazar kitapta, yetim ve öksüz, hayatta hiç kimseleri olmayan, biri kız ( Maisie ) bir erkek (Dick ) iki çocuğun bir bakıcı kadının yanında yollarının kesişmesiyle başlayan hikayelerini anlatıyor. Çocuklar bu birliktelikten bir süre sonra mecburen ayrılıyorlar.
Yıllar sonra tesadüfen tekrar karşılaşan bu çocuklar artık büyümüşler ve her ikisi de iyi birer ressam olmuşlardır. İşte kitapta esas anlatılan bu iki kişinin bundan sonraki dramatik hikayesi. Daha doğrusu Dick'in dramın da, dramın üzerine geldiği yaşam hikayesi desek daha yerinde bir deyim olur.
Maalesef incelememin ilk paragrafında yazdığım sebeplerden dolayı yazar hakkında çok fazla fikir sahibi olamadığım için yorum yapamıyorum. Eğer diğer kitaplarını bir gün okuma fırsatı bulabilirsem belki o zaman yazarın yazım şekli ve uslubu hakkında fikir sahibi olup yazabilirim. Veya yazarın diğer kitaplarını okuyan arkadaşlar varsa onlar bu konuda bizi aydınlatabilirler.
Güzel ve dramatik bir hikayeydi. Keşke daha net ve düzgün bir şekilde basılıp da elimize geçmiş olsaydı. O zaman okuyanı çok daha fazla etkilerdi diye düşünüyorum.
