"Mart ayı, kadın ayı" sloganımızla okuduğum yazarlarımızdan birini daha bitirdim. Kitap kısa olduğu için almak yerine
pdf olarak okuyayım dedim. Ve tabi ki bitireli yine bir iki gün oldu ama ne yazacağıma karar veremedim açıkçası.
Simone De Beauvoir, daha önce de okumuştum ve çok beğenmiştim. Bu kitabını da çok çok beğendim. "Mutlaka okunması gereken yazarlar" listeme de eklediğim bir yazardır.
Yazar bu kitapta, "yaşlılığımız aynen tam da böyle olacak" dedirtiyor insana. Hatta bazı yerlerde "bizde yaşlanınca böyle mi olacağız eşimle acaba?" diye düşünmeden edemedim. O kadar güzel kendine çekiyor ki kitap, anlatılmaz.
Ayrıca kitap sayesinde iyice Moskova meraklısı oldum dersem yalan söylemiş olmam. Ölmeden mutlaka görmek isterim oraları. Kitap, hem ülkenin durumuna ışık tutup bilgiler veriyor, hem de yaşlı bir çiftin kendi içindeki çalkantılarını çok ama çok güzel yansıtıyor.
100 sayfa bile değil kitap ama, inanın 500 sayfalık kitap okumuş kadar birikimi var. Mutlaka okunmalı.
Kitap içinde çok güzel cümleler vardı, o nedenle bir kaç alıntı da bırakmak istiyorum. Ve yine diyorum, mutlaka okuyun efendim.
"Ne kadar çok şeyi unutmuştu!
Hemen hemen hiç bozulmadan koruduğu merak duygusu ona çoğu zaman manyakça bir inattan başka bir şey değilmiş gibi
geliyordu. ..
Madem hatıralar toza dönüşüyor, o zaman neye yarar ? "
"İçinden, edebiyatın avantajı da bu, dedi: insan gittiği yere kelimeleri de kendisiyle birlikte götürüyor. Görüntüler soluyor, şekil değiştiriyor, silinip kayboluyor. Ama o, eski kelimeleri aynen yazıldıkları şekliyle boğazında yeniden buluyordu. Kelimeler onu yıldızların tıpkı bugünkü gibi parladığı geçmiş yüzyıllara bağlıyordu. Ve bu yeniden doğuş ve bu devamlılık onda bir sonsuzluk izlenimi uyandırıyordu..."
"Endişe onu yıldırım gibi çarptı: ölüm korkusundan çok daha dayanılmaz olan var olma endişesi."
"Şarap yıllandıkça kıvamlanır, mobilyalara parlaklığını yıllar kazandırır, yıllar geçtikçe insan tecrübe ve bilgelik sahibi olur.
Her bir an, daha mükemmel bir gelecek hazırlayan bir sonraki an tarafından sarmalanır ve doğrulanır, sonunda başarısızlıklardan da ders çıkarılır.
"Her sessizlik atomu olgun bir meyve için bir şanstır." "
"Babasına sen, Nicole'e siz diyordu. Bu normaldi ama yine de tuhaftı.
"Çantayı bana verin."
Bu da normaldi. Ama paketlerinizi bir erkek taşırsa, sebebi sizin bir kadın olmanızdır; bir kadın taşırsa, o kadın sizden genç demektir ve siz kendinizi yaşlı hissedersiniz."
"Bunu çok sık söylerlerdi ona: genç görünüyorsunuz, gençsiniz. Meşakkatli gelecekleri haber veren manidar bir iltifat. Genç kalmak hayatiyetini, neşeni, akıl sağlığını korumak demektir. O zaman, yaşlılığın payına düşen de alışılmışın dışına çıkmamak, sızlanıp durmak, beyni sulanmışlık oluyor. Diyorlar ki: yaşlılık diye bir şey yoktur, hiç önemli değil; hatta bazen: yaşlılık çok güzel bir şey diyorlar; ama yaşlılıkla yüz yüze geldiklerinde mahcup olup onu yalan sözlerle eğip büküyorlar."
