#Yazı bizzat şahsıma ait#
Dayanabilirim sandım isterken.. bu kadar ağır olupta altında ezilebilecegimi düşünemedim hiç.. Ne kadar da yazık oysa öyle acıyorum ki kendime bir bilsen.. aklımdan geçenlerin haddi hesabı yok mesela.. içimi delenlerinde öyle.. bu acı çoğu için görünmez bi acı ama benim bütün bedenimi abluka altına almış.. bu acı geçmez değil mi? Ben ölürüm ama bu acı yine de silinip gitmez içimden.. benimle ölür bu acı.. aklımda santim santim geçmiş her yılın soru işaretleri var.. Bi de bu zavallı halimi görsen.. yüreğimi nasıl susturmaya çalıştığımı.. çok acırdın.. benim içim gibi tıpkı.. insan bir gün diyemiyor işte.. o bir günü bile aklına getirmekten korkuyor.. kendinden kaçıyor sonra.. odasının duvarlarına kaçıyor.. karanlığına, sessizliğine, kimsesizligine kaçıyor.. içine kaçıyor içine.. En çokta ona dökemiyor işte.. sevdiğine.. Bi ona anlatamıyor şu içindeki bağrı kor alevlerle yanan acısını.. yine de bi tek onu seviyor işte her şeye inat.. bu hepsinden ağır işte.. bu hepsinden çok ağır çok...
22 haziran cuma 21:45 E.Y
A.U
··
7 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.