''Secundus, Minutus, Hora'' Mitoloji Hora'lar gibi pek çok üçlemeyle doludur. Eunomia, Dike, Eirene (Horalar/Düzenin Sağlayıcıları) Alekto, Tisiphone, Megaira (Erinyeler/İntikam Tanrıları) Klatho, Lakhesis, Atrapos (Moiralar/Fatalar/Kader Tanrıları) Aglaie, Euphrosyne, Thalia (Kharitler/Güzellik,Neşe,Sevinç) Erinyeler vicdan azabı, Moiralar yaşam paylarının dağıtıcısı, Horalar denge ve huzurun temel taşları'dır. Zamanın (ömrün) kontrolü Moiralardadır. Klatho doğumumuzla zaman ipimizi eğitir, Lakhesis eğirilmişleri çatalın ucuna dolar da dolar, Atrapos kaçınılmaz ve geri dönüşü olmayan bir kesik atar ipe ve ömrümüz tükenir. Zeus bile müdehale edemez Moiralara. Kronos, babası Uranus'un testislerini kesti ve toprağa düşen kandan Erinyeler doğdu. Yasaların adaletinden kaçan suçluları vicdanlarının azabıyla perişan olmadan bırakmadılar. Kharis, pırıltı anlamına gelmekteyken, Horalar ellerinde çiçek tutan bakirelerle simgelenmektedir. Leto, Apollon, Artemis (Ana, Oğul, Bakire Kız) Baba-Oğul-Kutsal Ruh. Replikalarla dolu bir mitoloji. Kronos(Satürn) zamansa, Hora Usta sadece bir memursa, Momo bir peygamber midir? Hepimizin kalbine çiçekler bir mi açar? Her açan çiçek birbirinden farklı renklerle bezenmiştir. Hiçbir çiçek bir daha açamamak üzere ölür. Zaman göreceli bir oktur. Eylem ve eylemsizlik için zaman gereklidir. O, tek yönlü ok bir kaidedir. Bu zamanın/ömrün kontrolü ne kadar bizim kontrolümüz altındadır? Keyif alacağımız bir kitabı neden bir vakte sıkıştırıp, bunu bitirmeliyim diye uğraşırız? Bir adım-bir nefes-bir süpürge. İşin sırrı bu! Bir zen işidir yaşamak. Keyif alınmadıkça neye yarar sekiz saat uyumak. Acele edince dumandan boğulur çiçeklerimiz. Nefes(Pneumo/Spiro/Ruh) gerekir yaşamaya. Hayat bir bilmeceden ibarettir. Her zaman şimdiyi yaşar, geleceği arzular, geçmişi unutamayız. Sabırsız canlılarız. Yalancı baharda açan çiçek donar, dökülür; ancak bizler güçlü canlılarız. Milyonlarca yılda yükselmiş dağlara tırmanacak kadar da cüretkarız. Bir nefes için birbirimizle boğuşur. Son nefesimizde fark ederiz koca gökyüzünü. Sonrasında duman olur yok oluruz. Vardan hiç olan bir tek bizleriz. Termodinamiğin üçüncü yasasına sadece biz meydan okuruz. Öyle de günahkarız. Kaç yaşımıza geliriz; bazen derslerimizi çocuk yaşlarında değil, çocuk raflarında alırız. Öyle de akıl almaz canlılarız. 1986 yılı, bir Alman-İtalyan yapımı Momo uyarlaması 101 dakika olup, başrolünde Radost Bokel (stylebook.de/data/uploads/20...) oynamıştır. Stüdyo çekimleri de olsa düşünülen yılda çok başarılı sayılabilir bir yapımdır. Efektleri yüz güldürse de aura çok tatlı bir şekilde hissettirilmiş. İzlemenizi tavsiye ederim. Vakit nakit değil, vakit yakıttır. Yakıtımız biterse kalbimizin çiçeği solar ve kalbimiz atmaz olur. Bir akarsu değildir zaman, bir barajda depo edemeyiz; bir deniz gibidir zaman, ancak içerisinde macera gemimizde define adalarına maceralar düzenleyebiliriz.

MomoMichael Ende · Pegasus Yayınları · 201765,7bin okunma

·

22 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.