Kuşları tutan mı suçlu, onları özgürlüğüne kavuşturmayan mı?
Haksızlığı yapan mı suçlu, haksızlığa göz yuman mı?
Kimsesiz sokağın ortasında kalmış o çocuklar mı suçlu, yoksa son umutlarını da ellerinden alanlar mı?
Hırsızlık yapmaktan, Esrar satmaktansa kendi emekleri ile para kazanmaya çalışan o çocuklar mı suçlu, yoksa onları kötülüğe itenler mi?
79 sayfaya sığdırdı ya bu kadar şeyi yine hayran kaldım yaşar Kemal'e.
İnsanlar ne ara bu kadar uzaklaştı iyilikten, neden kimse gözler önündeki çaresizlikleri görüp bir şey yapma derdinde değil ki?
79 sayfanın etkisi sayfalara sığmaz belki de, günlerce düşünmek gereken sık sık okunması gereken bir eser bence.
Etkiledi,hemde ciddi anlamda.
İnsanlığını vicdanını yitirmiş bir toplumda, vicdan sahibi olan her şeyden temiz olan çocuklar bile vicdanını ne kadar kolay kaybediyor.
Mahmut kadar umutlu olabilmek isterdim insanlık adına ama bunu başarabileceğimi sanmıyorum...
Yaşar Kemal...
Hüznü koydun da gittin yüreğime ama canın sağolsun. Toplumumuzun en büyük şanslarından biriymişsin sen ama bunu çok geç anladık. Umarım bize kırgın değilsindir, saygıyla...