Bugün hikayemin başladığı gün
Kendi kendime konuşmayı seviyorum. İnsanlar garipsemesin diye telefonla konuşur gibi yapıyorum bazen. Yolda yürürken gölgemi seyretmeyi seviyorum. Çok güzel gözüküyor bence. Farklı giyinmek hoşuma gidiyor, kimsenin bulamayacağı bulsa da giymeyeceği şeyleri satın almaya bayılıyorum. Tek başıma kalmak iyi geliyor bazen. Arkadaşlarım bensiz eğlenirse sinir oluyorum. Kıskanmak bana göre değilmiş gibi davranıyorum ama etrafımdaki herkesi kıskanabilirim, arkadaşlarımı, ailemi, sevgilimi, sevgilim olmayanı, olacak gibi olanı. Çok boktan bir durum farkındayım. Fotoğraf çekmeyi seviyorum. Fotoğraf çekerken kimse benimle ilgilenmesin istiyorum, kimse farkıma varmasın. Bir de kitapçıda saatlerce vakit geçirmeye bayılıyorum. Okumaya vakit bulamadığım kitaplar almayı da seviyorum, kimsenin okuyamayacağı yazılar yazmayı da. Tek başıma gezmek istiyorum, bazen uzaklara gitmek, bazen de yaşadığım evde senelerimi geçirmek. Bir de etrafımda kameralarla hayat hikayem film ediliyormuş gibi yaşamak hoşuma gider. Boş bir insanım, doldurmak gibi bir derdim yok. İyi hissediyorum, bazen de kötü. İşte böyle. Bu arada hayata Istanbul'dan katılıyorum. Kimsenin okumayacağı kitaplar, kimsenin izlemeyeceği filmler, kimsenin giymeyeceği şeylerle kimsenin görmediklerini, kimsenin duymadıklarını yaşamak, benim için yaşamak. Rakip mi, yok.. Hadi iyi şanslar.
·
8 görüntüleme
Değişik bir kadın olduğunu biliyordum. Olsun sıradan olmaktansa bu hal daha güzeldir. Sadece biraz zorlukları vardır. Sen de zaten zoru seversin. İyi şanslar güzel dost.
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.