Saint-Simon
1823'te kendini vurmayı denedi; kurtuldu. 1825'e kadar çalıştı durdu. Kendi de şaşırdı bu işe; "Kafasına yedi kurşun gömülmüş dururken, bir insanın hala yaşamasını, düşünebilmesini aklın alıyor mu senin?" diye sorar bir arkadaşına. 1825'te ölüm döşeğinde, düşünmesinin hızını keser diye, kendisini ziyarete gelmiş bir akrabasını kapıdan çevirttirdi.
Can çekişirken başında bulunan bir tilmizinin anlattığına göre, son sözü şu olmuş: Bütün hayatım, ama bütün hayatım, şu kaygıyla özetlenebilir: Bütün insanlara yeteneklerini, vergilerini geliştirme olanağı sağlamak. Kitaplarımızın ikinci baskısı çıktıktan kırk sekiz saat sonra, işçi partisi örgütlenecektir; gelecek bizimdir! . . . " Elini başına götürdü ve öldü."
Sayfa 143 - İthakiKitabı okuyacak
·
11 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.