15 - 20 günlük bir aradan sonra tekrar su gibi içtiğim bir roman okumak gerçekten güzel hissettirdi. Rachel'a hayran kaldım. Bonner'lar zaten ebeveynleri ve 3 birbirinden harika oğullarıyla kalbimi kazanmıştı. Onca zorluk ve onca düşüşten sonra bile hiçbir şey olmamış gibi ayağa kalkmak tam olarak SEP'in muhteşem karakterlerinin işi. Okurken Gabe için de gözyaşı döktüm Edward için de. Rachel adına da heyecanlandım Kristy adına da. Ve Ethan'a da kızdım, Cal'a da. Hayatın ona çektiği tüm hareketlere rağmen dimdik ayakta duruşu ve düşmanlarına asla zafer duygusunu yaşatmayışı ile Rachel'la ilgili tek dileğim bir gün onun gücüne ve umuduna erişebilmek. Böyle hikayeleri seviyorum. Hayatın saçma bir sınav olmadığını, bir yarışta koşturan atlar olmadığımızı bize anlatan; ama hayatın mükemmel olmadığını da unutturmayan tamamen emek ve gözyaşıyla yazılan mutlu son hikayeleri. İnsana devam etmek için gereken gücü ve hayat sevgisini verdikleri için onları gerçekten seviyorum. Umarım gerçekten bir yerlerde yaşıyorsunuzdur Gabe ve Rach. Bir de Chip tabi. Umarım bir yerlerde birbirinize sevgi sözcükleri fısıldıyor ve şükrediyorsunuzdur.

Küçük Bir Hayal KurSusan Elizabeth Phillips · Pegasus Yayınları · 2013240 okunma

·

14 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.