Okuduğum ilk Zweig kitabı. Benim okuduğum yayın birkaç öyküsünün derlemesinden oluşuyor. Şunu söylemeliyim ki adamın üslubunu 2 öyküsünü okuyunca benimsemek ve üçüncüyü okurken yazar adı yazmıyor olsa bile “Bu Zweig olmalı” demek mümkün. Nispeten çarpıcı sonla biten öyküler okuduğum çoğu öykü yazarına göre daha uzun ve daha detaylı işlenmiş. Betimlemeleri okurkense “Bu yazarsa diğerleri ne acaba un kurabiyesi mi” diye içimden geçirmeden edemedim. Geç tanıştık abi affet. Hayran olacak kadar ısınamadım öykülere ama yaşam öyküsüyle birleşince derinden saygımı kazandı. Ecnebilerin “man with balls” dediği cinsten adammış rahmetli.