“Diktatörlükle yönetilen, ifade özgürlüğünün olmadığı ülkelerdeki insanlar her mecrada dikkate alınmaya çabalıyor. Bunun siyasi özgürlükle ve aile yapısıyla ilgisi var. İnsanlar ailelerinde aşırı domine ediliyor. Dinin de bununla ilgisi var. Tevrat hakkında hiçbir şey bilmiyorum ama dikkatimi çeken bir şey oldu. Stanford Üniversitesi’nde hukuk okurken öğrenciler arasında çokça dindar Yahudi vardı. Onlara karşı önyargılıydım, çünkü Türkiye’de dogmatik öğrenciler çok başarılı olamıyordu. Yaptıkları tartışmalara şahit oldukça önyargım yok oldu. Vergi hukuku soyut ve manipülasyona çok açıktır. Dili nasıl kullanacağınız çok önemlidir. Yahudilerin aralarında yaptığı dini tartışmalar vergi hukukunda akıl yürütmede işe yarıyordu. Bizdeydi “Sus ulan! O öyle, bu böyle” deniyor. Bizdeki yetişme sistemi, kültür ve dinin toplum üzerindeki işleyiş yapısı, konuşamamaya, örgütlenememeye sebep oluyor. Bu şekilde yetişen insanların böyle olmaması anormal olur. Bazı konuları tartışmak bile çok zor. Sorgulamaya ve analitik bir kafa yapısına açık olmak gerekiyor. Evrensele ulaşmak için sorgulama kabiliyetine sahip olmak ve tabuların üzerine gitmek gerekiyor. Türkiye’deki çocuklara doğuştan empoze edilen bir inanç ve politik baskı var. Aksi halde tokadı yiyorlar ve içeri atılıyorlar, toplum dışına itilip aforoz ediliyorlar. Bu normal değil. Roma’da Borghese Gallery’ye gittim. Gian Lorenzo Bernini’nin eserlerine bakarken 24-25 yaşında o eserleri nasıl yaptığını hayretle ve hayranlıkla izledim, biz ise hala neler tartışıyoruz...”
-Vedat Milor
Sayfa 18
·
4 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.