Bugün belki de bu zamana kadar abimle en uzun süre konuştuğum gün, bana dertlerini anlatması, "artık senin de farkına varman gereken zorluklar var"'ı imâ edercesine bir konuşmaydı. Belki de büyüdüğü anlatmaya çalışıyordu. Belki zamana bağlı olarak gelisen farkında olmadan yapılan bir eylemdi. Farklı duygular hissettim, ilk önce bunları benim fark edemeyişime üzüldüm, sonra bana bunları anlatarak bana güvenmesine sevindim. Daha sonra yaş ile beraberinde daha nice zorluklar beni bekliyor diye korktum. Şimdi ise beynim zonkluyor duygu döngüleri arasında... Bunun tek bana olduğunu düşünmüyorum, bu aslında farkında varamadığımız bir ortak noktamız. Size söylemek istediğim ama derlemekte müthiş zorladığım mânâlar var ama söyleyemiyorum.
2 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.