"Üçümüzün o bandı neden bir zorunlulukmuş, kutsal bir görevmiş gibi izlediğimizi hala anlayamıyorum. O görüntülerin ömrümüzün sonuna kadar aklımızdan çıkmayacağını üçümüz de biliyorduk, ama yine de orada, Titus'un yanında olmamız, onun hatırı için o dehşeti seyretmemiz, onu soluklarımızla kendi içimize çekip orada tutmamız gerektiğini hissediyorduk - onu yutan o acımasız karanlığa terk etmemek için, onu başkalarıyla değil sadece kendi içimizde saklamak, o yapayalnız sefil ölümü içimizde saklamak, o son anlarda ona yapılan zulmü içimizde saklamak zorunda olduğumuzu hissediyorduk."
Sayfa 162 - Can YayınlarıKitabı okudu
·
3 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.