Günümüzde insanların çoğu sadece dara düştüğünde ALLAH'a sığınıyor, dua ediyor halbuki dilimizden düşürmememiz gerekmiyor mu?
Günümüzde çokça göremediğimiz bir dostluk öyküsüne rastlıyoruz tam bir "Ahde Vefa" örneği okurken manevi duygular sarıp sarmalıyor. Dua, inanç, nasip, niyet, iyilik,kötülük,doğruluk öyle güzel satırlarla ve duygularla aktarılmış ki soluksuz okunuyor. Ne iyilik, ne kötülük karşılıksız kalmıyor yeter ki sen kötülüğe kötülükle karşılık verme, eden buluyor.
Rahmetli anneannemin "Ne doğrarsan tabağına onu alırsın kaşığına" ve benim naçizane "Herkes kalbince bulsun" duamın karşılığı bu kitapta çok güzel anlatılmış. Ben çok sevdim bir çok yerini çizdim eminim okuyan herkes çok sevecek tavsiyemdir.
