Kadın DeyinceBabam İçin Beyaz Bir Kuğu" kadınların öyküsü. 17 hikayeden oluşan kitabın; isimleri, cisimleri, yaşları, hayat sınavları birbirinden farklı kahramanları.
Kadın... Müşfik bir yaradılış, sessiz bir çehre... Bir evlat, bir sevgili, bir eş, bir anne, bir çocuk... Kadın hepsi ve kadın her şey.
Kahramanlık, ihanet ya da cinayet içeren bir olayın başrolünde, büyük bir anlatının göbeğinde ya da devasa bir mitin içinde değilse; kadın farkında olunmayan. Kadın bir Züleyha olmasaydı Yusuf' u zindana attıran ya da bir Leyla olmasaydı Mecnun' a dağları deldiren; yine de söz edilir miydi kendinden? "Herhangi bir kadın" mı olurdu o zaman ya da olması gerektiği gibi " bir kadın" mı?
Sorular, cevaplar, başka sorular başka cevaplar.
Mesela başörtüsü mücadelesinde el ele tutuşup okulun önünde kurulan özgürlük zincirleri, Nur Suresi ayetlerinin tecelli edeceği beklenen günler...
Mesela gurbette, bayramdan bir gün önce yüzü gülünce bir delikanlının, parlayınca gözleri ışıl ışıl... daha bir başka anne kesilir en kısır kadını olsa bile dünyanın. Mesela babanın nasırlı ellerini kendi ellerinde yaşatır bu kadınlar. Bu kadınlar hep Hızır' a bakar.
Kadın, anne. Kadın aydınlık bir lamba, kızı henüz hikayenin cılız ışığı. . Kadın dünyaya veda ettiğinde bile kızını bilmekten evvel sevgisiyle büyüten. Kadın her şeyi duyan. En söylenmeyenleri bile kalpten okuyan.
Mesela kadın, yalnız ölen. Kabri başında Bakara Suresini okunmasını vasiyet bırakan. Akran oldukları halde sanki öğretmen, sanki Hz. Meryem' in arkadaşı, sanki mazur gören, bağışlayan bir abla, sanki hep Mihrap' ta, sanki hep Ashab- ı Suffe' den kalma. Kadın bazen kalem olan, kalemle kelimeleri gökten toplayan... Kadın yazan, kadın hep yazan, susmaklığın kıyısında yazmakla göğe ulaşan...
Kadın iskeleye çıkacak olan. Kalfalar arasından seçilen, hocası tarafından destur verilen. Mihrimah Sultan Camii' nin asırlık yorgunu Es- Samed lafzını ihya edecek olan. Kadın yazıya kader niyetiyle bakan. Ayşe... Yarın iskeleye çıkacak olan.. Hattat...
Kadın hep göz önünde olan, kaybolmayan. Gidenin, geri dönenin hep yerinde bulduğu kadın "Rabbim beni işitsin!" diye Hacc kurasında eli ciğerinde Arafat' ta durur gibi durur. Kadın giden, gidince bir haber ihtimaliyle önemsenen. Kadın "li ilafi" ile korunan. Kadın tokası Hıdrellez çömleğinde kaybolan...
Kadın belki her gün belki bir gün baba evine geri dönen. Evin zilini çalıp içeri girdiğinde askıdan çocukluğunu alıp üzerine giyen. Altına dualarını sakladığı mavi atlastan yorganlara sarınıp, göğü üzerine çeken.
Kadın geçmişin yükünü Haziran güneşinde sırtında taşıyan. Trenleri hep cevapsız kalması için soran. Trenlere hep ayrılık yazan, dönüp bir daha bir daha hatırlayan. Kadın üzgün ve kırgın. Tıpkı Bahariye' deki yazlığın çalışma odasında bulunan el yazması Leyla vü Mecnun' un, eski bir Kur' an- ı Kerim kabına sığdırılmaya çalışılması kadar. Yabancı... Terk edilmiş...
Kadın, on iki yaşında Kağıt Fabrikasında bir anda büyüyen. Kendinden küçük yedi kardeşi için fabrikaya başlayıp bir anda "Hanım" kesilen. Kadın çocuk. İnce hastalığa aşktan değil, kötü çalışma koşullarından yakalanan. Çocukluktan mıdır içinin yangınından mı... Son nefesinde "dondurma" isteyen. Kadın hiç evlenmeyen. Çocuk yaşta ölen ablasının hatırasını bedeni kırışsa da ruhunda taptazecik yaşatan. Her maaşta ablasının yiyemediği dondurmayı "Belki bir hasta, belki bir fukara yer ablamın hayrına" diye 25 kuruştan 10 mangırı dondurmacıya bırakan.
Kadın hastane raporları, parça parça bitirilen beden. Kadın soğuk beyaz duvarlar, hiç gidilmemiş Frankfurt Seyehatleri. Kadın hiç görülmeyen hala, genç yaşta ölen teyze, çocuksuz bir doktor, mezarı başında Bakara okutan yalnız bir dost.
Kadın hepsi ve kadın her şey.
Yaşanmışlığın tüm izlerini taşıyan bu hikayelerde kadını bulacaksınız en çok. Kadını anlayacaksınız. Ve "bir kadın neden yazar" dendiğinde siz de birkaç cümle, birkaç sözle cevap vereceksiniz.
Kelime İsa' ya anne kılınan Tüm Meryem' lere ve hattat kadınlara..
