Savaş Aleyhtarlığı
Napolyon Moskova'ya kadar gittikten sonra esarette ölmüş olabilir. Fakat Fatih, sekiz ülkeyi açtıktan sonra Fatih olarak öldü. Kayser Vilhelm de yurdundan kaçmağa mecbur kalmış olabilir. Kanuni'nin ölüsü ise Almanya içinden İstanbul’a kadar bir zafer alayı ihtişamıyla gelmişti.
Savaş kötü bir şey olsaydı bugün Anadolu bizim elimizde kalmazdı.
Çünkü biz Anadoluyu savaşla, su gibi düşman kanı akıtarak, kendi kanımızı da cömertlikle sel gibi dökerek aldık.
Savaş kötü bir şeyse 10 yıl sonra, 1953’te İstanbul’u almamızın 500’üncü yılını kutlamayalım. Fatih’e lanetler savuralım. Çünkü saldıran oydu. Rumlar yurtlarını müdafaa ediyorlardı.
Son iki üç asırlık tarihimizde, kıymet olarak, milletler arası terazinin kefesine "savaş" tan ve "kahramanlar"dan başka atacak bir şeyimiz olmadığı için de savaşı kutlu bilmeğe mecburuz. Aksi takdirde kendimizi inkar etmiş oluruz ki, bu da yok olmakla birdir.
Sayfa 164 - Ötüken
·
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.