O sıradan kurulan cümleler gibi değil !
Ben seni başka bir alfabeyle seviyorum .
Git , dediğimde gidemeyişini
Arkamdan bakarken üzülüşünü seviyorum .
Biz bize yeteriz, bizi seviyorum.
Yapacak birşey yok , seviyorum
Nasıl iş bu
Her yanına çiçek yağmış
Erik ağacının
Işık içinde yüzüyor
Neresinden baksan
Gözlerin kamaşır
Oysa ben akşam olmuşum
Yapraklarım dökülüyor
Usul usul
Adım sonbahar
Beni koyup koyup gitme
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
beni koyup koyup gitme
ne olursun